Necdet Öztürk, Osmanlı tarihçisidir. Çocukluk ve gençlik çağlarında köy kültürünü yaşayan biridir. Zaman Değirmeni, yazarın ilk roman denemesidir. Eser, son altmış beş yılda, binlerce köydeki ekonomik ve sosyokültürel değişimin hikâyesidir aslında bir köy örneklemesiyle. Göç, Toprak, Otlak, Köyde Yaşamak, Üç Kafadar Emmioğlu, Zaman Çarkı bölümlerinden oluşan eserde, yeni doğumlarla nüfusu sürekli artan bir ailenin, bir ilin bir köyünden komşu bir ilin bir köyüne zorunlu göçü ve sonrası hikâye edilir. Yazara göre çıngırak, zil, çan, kelek sesleri, kuş cıvıltıları, at kişnemeleri, eşek anırmaları, tosun böğürmeleri, kuzu-oğlak melemeleri, tavuk gıdaklamaları, horoz ü’ürüüü’leri, civciv cikcikleri, ördek vakvakları, hindi guluguluları, köpek havhavları varsa ve bu sesler birbirine karışıyorsa, işte orası köydür. Eserde geçen, “Organik hayattan inorganik hayata, organik nesilden inorganik nesile” ve “Köyde, kasabalı veya şehirli gibi yaşamak” sözleri, son altmış beş yılda kırsal kesimdeki hayat tarzında, nereden nereye gelindiğini çok güzel biçimde özetler. Yine eserde, Türk köylüsünün çiftini çubuğunu bozarak, köyden kasabaya, şehre göç yarışına girmesinin nedenleri üzerinde düşünülmesi gerektiğine dikkat çekilir. Gerçek organik hayatın ve köy yaşantısının ne olduğunu öğrenmek, yaşamadan yaşamış gibi olmak isteyenler için Zaman Değirmeni okunmaya değer bir eser…
