Kırk yamalı bir yorgandır anne yüreği, sarmaladığında ısınır evladının üşüyen yeri. Nakışlı bir çeyizdir anne nasihati, değerlerini aktararak işler evladının zihnini. Bir kaşık lokmadır anne dili, sevgi sözcükleriyle doyar evladının acıkan yüreği. Aynalı bir taraktır anne eli, gezdirdiği parmaklarıyla açılır evladının saçının teli. Güvenli bir sığınaktır anne omzu, varlığıyla dinginleşir evladının ruhu. Konforlu bir yastıktır anne dizi, yatırdığında rahata erer evladının bedeni. Rütbeli bir askerdir anne gözü, bitmeyen nöbetle izler evladının çevresini. En uğrak limandır anne evi, şefkatiyle kök salar evladının sevgisi. Anne her şeydir de evlat tektir anne yüreğinde. Her evlat özeldir kendi nezdinde. Tıpkı Masal'ım gibi. Masal, Down sendromlu olarak açtı gözlerini dünyaya. Tüm varsayımları yıktı gülerken oluşturduğu ışığıyla. Beni ben yapan, bu satırları bana yazdıran kızımın mektupları şu an avuçlarınızda. Bu mektuplarda kiminiz annesine, kiminiz anneliğine, kiminiz de çevrenizdeki bir anneye rastlayacaksınız.
