“Kaçmak, her zamanki gibi her şeyden kaçmak... Görmekten, duymaktan ve beraber ızdırap çekmekten kaçmak… İçimde buna isyan eden bir şey vardı.” Eserlerinde toplumcu yönüyle dikkat çeken çıkan Sabahattin Ali, Yeni Dünya’daki öykülerinde insancıl ve hassas duruşuyla öne çıkıyor. Tıpkı yazarın diğer kitaplarındaki gibi “insan”ı merkezine alan 13 öykünün tamamı; yozlaşma, yabancılaşma, sosyal adaletsizlik ve despotizm ana temalarından oluşurken esas güçlerini samimiyetlerinden ve sadeliklerinden alıyor. Yazar bizlerden biri olduğunu haykırırcasına sıcacık bir Anadolu nefesi üflüyor okurunun gönlüne. O nefes ardında incecik bir sızı bırakarak dağılıveriyor. Her satırı okurun yüreğine dokunan, insana dair ince bir duyarlılığın ürünü olan bu eseri okurla buluşturmanın mutluluğunu duyuyoruz.
