Man Booker finalisti Ali Smith’in “Mevsimler Dörtlemesi” adlı serisinin son romanı, hafızayı, affetmeyi, hafife almayı ve ânı yakalamayı öven, düzyazı şeklinde yazılmış bir şiir.” – The New York Times Bu, değişimin eşiğindeki insanlar hakkında bir hikâye... Karakter- leri aynı ailenin üyeleri ama birbirlerine çok yabancı olduklarını düşünüyorlar. Böylesi bir gerçek ortada duruyorken temel sorular- dan birinin dillendirilmesi de çok vakit almıyor: Aile dediğin ne- dir? Sınırları nerede başlar, nerede biter? Ve ortak hiçbir şeyleri olmadığını düşünen insanlar, sadece aynı aileye üye oldukları için bu gerçeği görmezden gelebilirler mi? Vivaldi’nin Dört Mevsim’de notalarla yaptığı neyse Ali Smith’in Mevsimler Dörtlemesi’nde sözcüklerle yaptığı da o... Bu, kusursuz bir kaos, anlatılması ya da özetlenmesi mümkün görünmeyen bir metin senfonisi ki, bu kitapla nihayete eriyor...
