Bu kitap, Yas Şiirleri’nin Seda Zengin’in okuma deneyimine içkin olarak cisimleşen “aks-i seda’sı”; eş deyişle şiirlerin öteki ben’in varlığında, oluş halinde yankı bulması. Çünkü şiir, vurguladığım üzere, sahiden şiirse ruha dokunacaktır ve bu temasın, iç’te tinsel bir karşılığı olacak ve bu karşılık onto-poetik imge’nin özünü oluşturacaktır. Şiirleri okuyan öznenin, yani etkin olan öteki ben’in şaire meydan okuması, ondan, tine dokunan bu dizeleri yazmasının hesabını sormasıdır belki de vukuu bulan. Çünkü bu kitap, yazılan şiirin, şiirle yaratılan onto-poetik imgenin öteki ben’in ruhuna dokunuşunun, gerçekleşen tinsel temasın bir kefareti. Hem yazan ben, hem de öteki ben için etkin ve işlevsel olan bir itiraf, yakarı, arınma ve ortaklaşan varoluş ediminin, oldukça geniş bir kültürel bağlamla ilişkilendirilmiş sonucu… Çünkü bu kitap yazmaya, okumaya cüret edenlerin ödediği kefaretin iç’te oluşan ve betimlenerek dış’a aktarılan somut karşılığı. Yas ne ise, Yas-na da Yas’ın Öteki Yüzü, anlamı, betimi, aks-i Seda’sı…
