Mesela suyu örnek alalım kendimize. Nasıl da yolunu buluyor değilmi? Bazen kendini debiye, bazen bir kaya parçasında kırılmaya, bazenrüzgâra, bazen de durgunluğa teslim ediyor. Peki su akarken neredeson bulacağını biliyor mu? Bazısı bir ırmağa karışıyor, bazısı toprağacan veriyor, bazısı da başka bir canlıya hayatta kalması için olanaksağlıyor ama su her haliyle akıp doğanın dengesine hizmet ediyor.Bizler de kendi doğamızla barışmalı, kendi kazanımlarımızasarılmalıyız. Dans etmeliyiz ilk hangi ayağımızı atacağımızıdüşünmeden, şarkılar söylemeliyiz nota bilmeden ve varoluşumuzuşenlendirmeliyiz. Akışta olmak kabullenmekle başlar ve sevgiyedönüşür. Kendini, çevreni, sosyal ortamını, aileni ve senin hayatınıbüsbütün oluşturan tüm yapıtaşlarını sevmelisin. Her şeye rağmen... Murat Tavlı, kabullenmenin ve affetmenin gücünün, değişime fırsatvermenin değerinin, sakinliğin nasıl kıymetli olduğunun, kişininyalnızlığının ve kendi kıymetini bilmesi gerektiğinin, gidebilmeningücünün, beklentilerin bizi olumsuz etkilemesine izin vermememizgerektiğinin, dengede olmanın öneminin, sevginin her türlü yarayıiyileştirebileceğinin ve her zaman bir umudun olduğunun altınıçiziyor. Kişisel gelişim yolculuğunda demlenmeye hazır mısınız?
