Verilen nimetlerle örtülüdür hayatımız. Görmezden geldiğimiz nimetler, mucizeler… İnsan kendi hayatının katilidir. Kendi kendine yaratır tüm olumsuz şeyleri ve içinde taşır bir organ gibi. Bırakmak, çoğu zaman olan şeyden vazgeçmek ya da olmayan şeylerden kaçmak değildir. “Olmayan şeyler,” dedim evet, hayatımızda yeri olmayan olaylar ve insanlar var. Fazlaca anlam yüklediğimiz… Zaman, sağ olsun bize kendimizi yenilememize, yaralarımızı sarmamıza yardımcı olurken o an gelen farkındalığa dalarız. Her şey geçtiğinde aslında anlam bile yüklemediğimizi fark ederiz. Zamanla acısı geçtiğinden değil, zaten anlamı olmayan bir yükü heybemizde taşıdığımızdan… Bunları ele alarak başlayalım mesela…
