Çık diye ateşten uzatsan elini Desen ki gel artık yandığın yeter Beni berbat zannedip, kendi halini Sütten çıkmış ak kaşık sandığın yeter Artık zaman bozuldu, bu zaman ahir Ahiri unutanın her anı zehir Bizi bizden başkası anlamaz zahir Olur olmaz herkese kandığın yeter Sen ayrısın, ben ayrı, dünyalar ayrı Yok, yan yana durmanın kimseye hayrı Herkes kendi yoluna desek de gayrı Şu gönlümde bir lahza kaldığın yeter Zehir bildim seni, aslın bal olsa da Gönüller anlaşır, diller lal olsa da Kavuşmak imkânsız bir hayal olsa da Uzaklardan gördüğüm endamın yeter