‘Hiçlik kendini var eder. Plazalar olarak, bitkiler olarak, bebekler olarak, kesimhaneler olarak, rent-boylar olarak, polisler olarak, asfaltlar olarak, nereden geldik’ sorusu olarak, -fotoğraflar iki kere hiçlik’tir-, patoloji olarak, simple past tense olarak, hetero evlilik olarak, mitomani olarak, yer çekimi olarak, his ve hissizlik olarak, nüfus memuru olarak, diyanet işleri olarak, bitkilere su veren biri olarak’