İktisat politikası, temelinde toplumsal refahı arttırmayı amaç edinmiş politikalar bütününden oluşmaktadır. Çeşitli makroekonomik hedefleri gerçekleştirmeye yönelik uygulanan politika çeşitliliği, merkezine bireyin refahını arttırmayı alarak, ekonomik büyüme ve kalkınma odaklı stratejiler çizmek zorundadır. Değişen ekonomik sistemler ve paradigmalar neticesinde ekonomi politikalarına kaynaklık edecek fonların edinim şekilleri zaman içerisinde çeşitlenmeye başlamıştır. Geleneksel yöntemlerin güncel finansman gereksinimlerine yönelik etkinliği, piyasa kavramının özünde meydana gelen gelişmeler neticesinde sınırlı kaldığından, gelişen finansal sistemlerle birlikte tasarrufların ekonomik açıdan verimli sahalara daha inovatif yöntemlerle kanalize edilmesi ve fon açığı bulunan birimlerin taleplerinin karşılanması, toplumsal refahı amaç edinen kamu ekonomi politikaları nezdinde daha hızlı ve etkili dönüşler alınmasını kolaylaştırmıştır. Devletin ekonomik dinamikler içinde kendine açtığı alanın genişliği olarak da tanımlanabilen mali baskınlık seviyesinin yüksekliği ise para ve maliye politikaları arasındaki etkileşim ve ilişkiyi bozarak, temel kamu fon kaynaklarından olan finansal sistemin işlevselliği üzerinde olumsuz etkiler bırakmaktadır. Asli görevi toplumsal refahı arttıracak politika üretimi olan kamu ekonomi politikaları mali baskınlık altında bağlamından koparak döngüsel bir çıkmaza girmektedir. Kitap özet olarak, finansal sistemin farklı kısımlarını temsil eden ekonomik yapılar ile kamu borçlanmasının neden olduğu mali baskınlık arasındaki nedensellik bağının varlığını ve bu nedenselliğin yön ve etkilerini araştırmayı amaçlamaktadır. Literatür incelendiğinde Türkiye ekonomisi için mali baskınlık ve finansal sistem bağının kurulduğu çalışmaların azlığı nedeniyle, alanında yapılan öncül çalışmalardan ayrılmaktadır.
