Niye Son Ozan? Livaneli, yaygınlaşmasında halkın belirleyici olduğu bir ozan olarak ortaya çıktı. Onun “ozan” niteliği, sadece şair-müzisyen değil, edebiyatta ve diğer dallarda da “halkın sanatçısı” olmaya karşılık geliyordu. Ve öncekilerden farklı olarak, medya çağında varlığını sürdürecekti. Yunus, Karacaoğlan, Pir Sultan... Halkın duygularıyla, düşünceleriyle, hayalleriyle derin bağlar kurabilen böyle sanatçıların yapıtları, dilden dile yaygınlaşıyor, kuşaktan kuşağa yaşıyordu. Ses ve görüntü kaydeden, kitapları hızla basan teknolojiler geliştikçe, kaliteli yapıtları insanlara ulaştırmak kolaylaştı. Dostoyevski, Chaplin, Nâzım... Onlar yayımcılar aracılığıyla yapıtlarını dünya halklarına ulaştırdılar. Ne var ki, kitle iletişimi, kısa sürede bir iktidar bileşeni haline geldi. Artık sanatçılar bu aracıların onayından geçerek halka ulaşabilecekti. Yaygınlaşmak için piyasanın ve iktidarın beklentisine uygun olmak gerekiyordu. Livaneli’nin medya içindeki varlığı, kitle iletişim iktidarlarına karşı bir halk direnişine dönüştü. Bu direniş, iktidarların kişilerde içselleştiği internet çağında da devam ediyor.Yazar Özgeçmişi Zafer Köse Öğrencilik hayatına, bir işçi ailesinin çocuğu olarak dokuz yıl yaşadığı Almanya’da başladı. 1992’de Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi’nden mezun oldu. Birgün, Vatan, Cumhuriyet, Radikal, Sol, Yurt gazetelerinde, Sanat Cephesi, Nikbinlik, Lacivert, Edebiyat Nöbeti, Bağlaç, Maviada, Kitapeki, Bavul, Masa, Edebiyatist dergilerinde ve internetteki İleri Haber, Eleştirel Kültür gibi yayınlarda yazdı. İlk öykü kitabındaki “Yıllarca” öyküsü “Sınır Tanımayan Kelimeler” (Words Without Borders) oluşumu için İngilizceye çevrildi. Gözden geçirilmiş haliyle yeniden okurla buluşan Son Ozan yazarın ikinci kitabıdır. Yazarın Diğer Kitapları: İyiliği Düşünmek, 2020; Yolda, 2020; Neydi O Gelecek Bayramlar, 2020; Livaneli’nin Penceresinden, 2019; Kuş Sesleriyle Direnenler, 2014; Yıllarca, 2012; Sarsılmak, 2009; Söz İstiyorum, 2006.
