bu kitap, sohrâb sepehri’nin, henüz yolcuyum (özyaşam öyküsü, anılar) kitabını okurken alınan okuma notları ve kendi yaşam notlarımın beni içine çeken algıları özelinde, o metinlerin gün yüzüne çıkarttığı bilinç akışı ya da sohrâb’la ortaklık hissettiğim çocukluğumun, daha önce de defter’le ilk halini alan başka öykülerimin, anılarımın devam ve vucud bulma şeklidir. çok yapraklı, uzun, ince dalları olan bir ağaçtı henüz yolcuyum benim için. ona benzemek istedim; ona benzeyen başka bir ağacın dalları olsun istedim yazdıklarım da. bir yazarı, şairi, eğer yazdıkları kıymet bulursa, tarih an be an sorgular, buna güvendim ben de. sonuç olarak bu kitap, yazarken, bazı metinler birebir içimde olmasa da, sonradan “içinde” yer aldığım ve içinde olduğum sohrâb’a ve onun bilinç akışıma bıraktığı etkiye aitttir ve ona ithaf edilmiştir; karıştık bir kere! ahe
