Bir gece Gülsün gene sisler içinde kaldı. Kucağında bebeği, yerden fışkıran, fırtına ile savrulup her yere dağılan sislerin ortasında bir başınaydı. Korku ve panik içinde, acaba ortaya ne çıkacak diye beklerken siyah kurt çıkageldi. Alnının ortasındaki deliklerden kan fışkırıyordu bu kez. Gülsün çığlıklarla kaçtı, ki gerçekte çocuğunu kucağına alarak köyün dışındaki tarlalarda çılgınlar gibi koşuyordu. Sonra kurt onları yakaladı ve keskin dişlerini bebeğinin ayaklarına batırarak yutmaya başladı. Gülsün bebeğini başından çekerek kurtarmaya çalışıyordu; ama gerçekte bir zeytin ağacı altında bebeğinin boğazını sıkıyordu. Kurdun elinden yavrusunu kurtarmıştı. Her yeri kan içinde kalan bebeğini yıkamak için eve döndü. Onu soydu, yıkadı, kollarına aldı…
