Mesut, İranlı aileyle günden güne daha samimi oluyordu. Leyla Hanım az Türkçe biliyor, çocukları ise bilmiyor. Mesut, onlarla işaret diliyle anlaşabiliyor. Leyla Hanım’ın Mesut’a ihtiyacı var, alışveriş işlerini bilmiyor, İzmir’i fazla tanımıyor, bir de taşındıkları apartmanın kapıcısı yok, o boşluğu Mesut dolduruyor. Onun bu hareketleri Muhtarı delirtme noktasına getirdi. Çünkü Muhtarın da Mesut’a ihtiyacı var. Pazartesi günüydü. Mesut, Muhtarın Nalan’la ne konuştuğunu merak ediyordu. Muhtarlığa gittiğinde Muhtar, eline 33’lük bir tespih almış odanın içinde volta atıyor. Yüzü asık, üzerine uyumsuz bir yelek giymiş. Pantolonu kahverengi, yelek lacivert, arada yeleğin cebine elini sokuyor, belli ki çok kötü bir gece geçmiş.
