Bu kitap, Türk halk bilimi çalışmalarının bağımsız bir disiplin olarak kurumsallaşmasına öncülük eden Pertev Naili Boratav (1907-1998) ile şair, yazar ve halk bilimi araştırmacısı Oğuz Tansel (1915-1994) arasındaki mektuplaşmanın metinlerini ve bunlar üzerindeki genişçe bir incelemeyi içermektedir. 1930’larda Boratav’ın öğretmen, Tansel’in de öğrenci olduğu Konya Erkek Lisesinde öğretmen-öğrenci ilişkisi olarak başlayan Boratav-Tansel yakınlığı, zamanla birbirlerine “ağabey-kardeş” diye hitap edilen güçlü bir dostluğa dönüşmüş ve yaşamlarının sonuna değin sürmüştür. Bu dostluğa da tanıklık eden söz konusu mektuplar, yazarlarının özel yaşamlarından hareketle 1950’lerden 90’lara uzanan yaklaşık 40 yıllık bir dönemden çeşitli kesitler sunmaktadır. Dolayısıyla bu mektuplar; Boratav ve Tansel’in kimi çalışmalarına, çalışmaların özellikle de arka planına dair önemli veriler içermenin yanı sıra ilgili dönem ekseninde Türk kültürü, edebiyatı ve halk bilimi araştırmaları açısından da tarihsel birer belge olarak önem arz etmektedir. Tamamına yakını Arap harfleriyle kaleme alınmış olan mektuplar, titiz bir çalışmayla Latin harflerine aktarılmış; inceleme bölümüyle de kitaba daha işlevsel bir nitelik kazandırılmaya çalışılmıştır. Böylece bir bilim insanı olarak Boratav’ın, bir sanatçı ve araştırmacı olarak da Tansel’in biyografilerindeki olası boşlukların doldurulmasına katkı sağlanmıştır. Elbette böyle bir katkı, kendi hâllerinde yaşamış herhangi iki insanın hayat hikâyelerini aydınlatmak değil; biri bilim insanı, diğeri de daha çok sanatçı kimlikleriyle öne çıkmış iki önemli ismin ortaya koydukları bilimsel ve sanatsal çalışmaları anlama ve doğru anlamlandırma çabalarına yöneliktir.
