Yusuf Atılgan’ın Halil Şahan’a gönderdiği mektupları bir araya getiren Sevgili Halil Kardeş, okuru Türkçe edebiyatın en ulu seslerinden birinin dünyasına daha yakından tanıklık etmeye çağırıyor. Halil Şahan’ın kaleme aldığı iki önemli “sunuşu” ve kendisiyle yapılmış bir söyleşiyi de içeren bu kitap, Yusuf Atılgan’ın şehirle olan kişisel mücadelesine, köyle ve geride kalan annesiyle olan bağına, iş hayatına ilişkin kaygılarına, parayla ve oğluyla ilişkisine ışık tutuyor. Atılgan’ın köye ve şehre nasıl olup da hem ayak uydurup hem yabancılaştığına ilişkin izlerin de görülebildiği bu çalışmada ayrıca diğer yazar ve editörlerle kurulan ilişkiler, başka metinlerle yaşanan didişmeler, iş ortağıyla yaşanan gerilimler de ortaya dökülüyor. Benzersiz bir dünyayı keşfetmek isteyenlere… *** Sevgili Halil Kardeş, mektubunu dün aldım ve pek çok sevindim; hepinizin ve köyün iyiliğine, anama gösterdiğin ilgiye. Beni habersiz bırakmadığın için sağolasın. Sonunda bizim dergilerin izni çıktı ve ben Aralık başında işe başlıyorum. Bugünlerde Ülkü Tamer’ le ücreti kararlaştıracağız; herhalde eskisinden oldukça yüksek olacağını söylüyor. İşe başlamama en çok Memoş üzülecek, bana pek alışmıştı. Hafta sonunda ninesine bir resim yapıp gönderdi; bu akşam da “Halil amcaya resim yapıcam; yarın gönderelim” dedi ve resmi yaptı. Bana sık sık anlattırdığı için hepinizi gıyaben tanıyor. “Ulaş yaramaz mı?” diye soruyor. Sevgi ve özlemle hepinizin gözlerinden öper iyilikler dilerim. Akif ’e, postacıya ve arkadaşlara –Müdür’e de– selamlar. Serpil de selam ve sevgilerini gönderiyor.
