Bebekler çoğunlukla, “sevimli ve tombul” küçük varlıklar olarak görülür. Bununla kastedilen pasif, aciz ve her bakımdan muhtaç canlılar olmalarıdır. Bu, talihsiz ama bir o kadar da yaygın bir kanıdır. Saygılı ebeveynlik yaklaşımı, yakından bakıldığında bebeklerin olağa nüstü bir öğrenme becerisine sahip, sezgileri güçlü, doğdukları andan itibaren farkındalık sahibi kişiler olduklarını kabul eder. Bu ne anlama gelir? Bebeğimizin bizimle dürüst ve yetkin bir ilişki başlatması için onu nasıl destekleyebiliriz? Sonu gelmez ağlamaların, bağırmaların ve tutturmaların önü nasıl alınır? Takdir ve onaylama, bebek ve çocuk eğitiminde nasıl bir rol oynar? Sağlıklı uyku eğitimi nasıl olmalıdır? Yavaşlamanın ve beklemenin, ebeveyn bebek ilişkisindeki yeri nedir? Ebeveynler, çocuklarının duygularından sorumlu mudur? Oyunun iyileştirici gücünden nasıl yararlanmak gerekir? Çocuklarımızı desteklemek, onlarla arkadaş olmak mı demektir? Çocuğa sınır koymak ne demektir ve doğru disiplinin kilit noktası nedir? Yirmi yılı aşkın süredir ebeveyn danışmanı olarak çalışan Janet Lansbury, Saygılı Ebeveynlik’te anne babalara seslenerek, onlara bebeklerini doğal öğrenme becerileri olan, çevreleriyle sosyal ilişki kurmaya açık bireyler olarak görmeleri için cesaret aşılıyor. Sevmenin ötesinde bir arada olmaktan zevk alacakları çocuklar yetiştirmenin inceliklerini merak eden anne babalar için başucu kitabı niteliğinde bir rehber…
