Sabır Taşı, anlattıklarıyla İran'ın sadece dışarıdan görünen baskıcı İslami yüzüne değil aynı zamanda yaşanan yoksulluğa, geçici nikâh kılığına bürünen fahişeliğe, toplumda yaşanan çürümeye ve sistemin yarattığı insan tiplerine de ışık tutuyor. İran'ın en büyük natüralist yazarlarından olan Çubek, yakın arkadaşı Sadık Hidayet'in Hacı Ağa’sında yaptığına benzer biçimde İran toplumuna dönük eleştirilerini hiç sakınmadan dillendiriyor: Çokeşlilik, siga nikâhı, taciz, tecavüz batıl inançlar... Çubek'in bu kitaptaki büyüklüğü sadece İran toplumuna dair bir panorama sunmasından, eleştirel bakışından kaynaklanmıyor. Göz ardı edilen, hikâyesi yazılmayan kesimlerin hayatlarını yazarken tek çizgi üzerinde ilerleyen klasik, kronolojik bir anlatımla, basit bir hikâye anlatıcılığıyla yetinmeyen Çubek İran'ın yoksul mahallelerinden birinde bir apartmanda yaşayan komşuların ve toplumun farklı karakterlerin her birine yaşananları kendi bakış açısıyla anlattırır. Modern İran edebiyatının en özgün eserlerinden biri olan Sabır Taşı kurgusu ve diliyle dünya edebiyatının da büyük eserleri arasında anılmayı hak eden kitaplardan biridir.
