Ötekileştirilen kadınların “anne”, “kız evlat” ve “kız kardeş” olduğunu akıllardan çıkarmamak gerekir. Aksi takdirde hiç kimse masumiyetten söz edemez. Romandan Bakan Düşkün Kadınlar’da; N. Kemal’in İntibah, A. Mithat’ın Henüz On Yedi Yaşında, H. Ziya’nın Sefile, M. Celâl’in Dâmen-âlûde, S. Enis’in Zâniyeler, A. Gündüz’ün Bu Toprağın Kızları, H. R. Gürpınar’ın Kokotlar Mektebi, R. E. Koçu’nun, Binbirdirek Batakhanesi CevahirliHanımsultan, R. Enis’in Afrodit Buhurdanında Bir Kadın, S. Derviş’in Fosforlu Cevriye, İ. Yalçın’ın Genelevde Yas, P. Kür’ün Asılacak Kadın, A. Tunç’un Yeşil Peri Gecesi, İ. Aral’ın Safran Sarı (Yeni Yalan Zamanlar 3), A. Ağaoğlu’nun Yazsonu ve H. Günday’ın Az romanı, düşkün kadınlar bağlamında incelenmektedir. “Bu çalışmanın; bedenin metalaştırılmasına, cinselliğin alınıp satılmasına, fahişelerin karalanıp onlardan yararlananların aklanmasına karşı bir farkındalık yaratmasını ve bu insanlık ayıbının ortadan kalkması yolundaki çabalara katkı sağlamasını umuyorum.”
