Dedemi papatyaları severken görmüştüm. Diğer çiçeklere göre papatyaların dedem için ayrı bir yeri vardı. Her zaman derdi ki “Oğlum İsmail, papatyaları seven, insanı da hayvanı da sever, bunu sakın unutma!” Köydeki evimizin bahçesine, dedemin verdiği öğütleri dinleyerek her daim papatyalar ekerdik ve onlara büyük bir hassasiyetle sevgimizi verirdik. Bizim sevgimiz onları büyütür, güzel birer çiçek hâline getirirdi. İnsan olmak dünyanın en ağır yüküdür. Varlığın anlamı ve amacı insan olmaktır. İnsan, ancak sevdiğinde kendini bulabilir. Öyküler, bir filmin birkaç dakikasını anlatan kısa yazılardır. Bu yazılar, yaşamın gerçeklerine değinirken size, iyiyi, güzeli ve insan olmayı öğütler. Bu kitapta da hayatın içinden, kalbinize işleyecek kısa öyküler bulacaksınız.
