Işık yüzyıllar boyunca bütün sanatçılar tarafından her zaman etkili bir sekilde kullanılmış ve ortaya koyulan yapıtlarla bize gerçeği çok boyutlu olarak yansıtmıştır. Son yüzyılda kavramların değişmesine sebep olan kültürel ve teknolojik gelişmeler gerçek ile gerçek dışının bir arada olduğu yeni bir dönemi başlatmış, bu anlamda beynimizin yaratıcı kısmını devreye sokmuştur. Görsel sanatlar alanında bilimsel içeriği sebebiyle “farklı” olarak tanımlanan Op Art’ın nasıl ortaya çıktığına, dayandığı kuramlara, genel özelliklerine ve eserleriyle birlikte Op sanatçılara yer veren bu kitap, bir yandan önemli bir referans kitabı olurken diğer yandan Op Art’ı sanatseverlere yalın bir dille anlatmaktadır. “...Çizgileri ile sonsuzluk çağrısı yapan Op Art, Schelling’in tabiriyle “sonsuz olanı sonlu olanda” ortaya koyarken XX. yüzyılla birlikte dönüşüme uğrayan sanat konseptinin alımlayıcısını birinci plana taşır. Akımın algı yanılsamasına endekslenen sanat anlayışı, alımlayıcısının eğitim ve yaş gibi bireysel farklılıklarını ortadan kaldırmayı hedefler. Diğer bir deyişle alımlayıcı, bir anlamda tikellikten çıkartılır. Bireysel farklılıkların etkili olmadığı ve tümüyle genel-geçer bir platformdan hareket eden akım, algılama mekanizmasının işleyişinden yararlanır. Dolayısıyla her bireyde aynı görsel etkiyi oluşturmak, akımın varlık nedenini teşkil eder. Artık yapıtın anlamlandırılması için alımlayıcının belli bir kültürel birikime gereksinimi kalmaz. Alımlayıcı açısından bireysel ve kültürel farklılıkları aşma istemi ile yola çıkan Op Art, sanatsal yaratıcılığı teknoloji ile destekleyerek sanatçı yeteneğinden ve kimliğinden kaynaklanan bireysel farklılıkları da ortadan kaldırır. “Teknoloji mi bize bağlı, biz mi teknolojiye” sorusunu zihinlere taşıyan Op Art’ın, bugünlerin gündemine yerleşen Digital Art’ın da yolunu açmış olduğu savı, yapılan çalışmaya güncellik bağlamında önem kazandırmaktadır.”
