Birisi, bir dostunun kapısına gelip kapıyı çaldı. Dostu, Kapıyı çalan kim, diye seslenince adam, -Benim, diye cevap verdi. Dostu, Şimdi git zamanı değil. Böyle bir sofra, ham kişinin makamı olamaz. Hamı, ayrılık ateşinden başka ne pişirebilir, nifaktan ne kurtarabilir, dedi. Adamcağız gitti, tam bir yıl dostunun ayrılığıyla yanıp yakıldı. Yanıp pişerek tekrar döndü, geldi. Dostunun evinin etrafında dolaşmaya başladı. Kapıya varıp, ağzından edepten dışarı bir söz çıkmasın diye yüzlerce korku ile kapıyı çaldı. Dostu, Kim o, deyince, Gönlümü alan dost sensin, diye cevap verdi. Dostu, Mademki bensin, ey ben, gel içeri gir! Ev dar, iki kişi sığmıyor, dedi. Onu içeri aldı.
