“Ölüm, bize ne uzak bize ne yakın ölüm. Ölümsüzlüğü tattık, bize ne yapsın ölüm?” (Erdem Bayazıt) İnsan, doğdu ölecek. Bütün diğer varlıklar gibi. Ölüm var ancak ölümsüzlüğü arıyoruz. Bu duygu ve istek verilmiş bize. Çünkü bu mümkün. Mümkün ama öldükten sonra. Ve o mümkün, cennet ve cehennem olarak tecelli edecek; bir de aradakiler için araf var. Hangimiz cennette talip olmaz ki? Hangimiz cehennemden korkmaz ki? Oradaki sonsuz hayat için burada bir hayat kurmak, bir ömür yaşamak gerekiyor. Elinizdeki kitap bir katalog. Biraz soğuk gibi ama bir ölüm kataloğu. En meşhurların, en iyilerin veya en kötülerin ömründen ve ölümünden sahici, asıl renkler. Burada yaşananlar, beklenen sonlar ve asıl sonrasındaki sonsuzluk için bir ışık, bir işaret. Bu kadar örnekten kendimize bir ibret, bir bakış çıkarabiliriz. Nihayet bizi de bekleyen akıbet, gelip çatacak. Hazır mıyız, hazırlıklı mıyız? Ölüme ve ölümsüzlüğe.
