Konfüçyüs’e göre, “Eğitimli bir kadın değersiz bir kadın” olsa da ölüm, ayrılıklar ve yalnızlıklarla boğuşan seçkin bir ailede doğan Tan Yunxian, babaannesi ve dedesi tarafından topluma faydalı biri olarak yetiştiriliyordu. Babaannesi Çin’deki bir avuç kadın doktordan biriydi ve Yunxian’a Çin tıbbının temellerini –Dört Muayene, Altı Kötü Etki, Yedi Duygu– ve bedenin kozmosun bir yansıması olduğunu öğretmişti. Yunxian genç yaştan itibaren, eğitim gören genç bir ebe olan Meiling’le birlikte, çoğu çocuk doğurmaktan kaynaklanan kadın hastalıklarına dair pek çok bilgi edinmişti. İki küçük kız hemen birbirlerine ısınarak sağlam bir arkadaşlığın temellerini atarken ortak bir amaç da bulmuşlardı. Sevinçli günler kadar zorluklarda da hiç ayrılmayacaklarına ve sonsuza dek arkadaş kalacaklarına yemin etmişlerdi. Çamur yoksa lotus da yok, diyorlardı kendi kendilerine: Zorluklardan güzellikler doğabilir... Ancak Yunxian geleneklere uygun olarak görücü usulü bir evlilik yaptığında, kayınvalidesi onun Meiling’i görmesini de evdeki kadın ve kızlara yardım etmesini de yasaklayacaktı. Yunxian düzgün bir eş gibi davranmalı, ayaklarını bağlamalı, enstrüman çalmalı, şiir okumalı, erkek çocuk doğurmalı ve ailenin ikamet ettiği Mis Kokulu Güller Bahçesi’nin duvarları içinde kalmalıydı. Yunxian gibi bir kadın bu geleneklerden nasıl kurtulacak, toplumun her seviyesinden kadınları ve kızları tedavi etmeye nasıl devam edecekti? Beş yüzyıl sonra bile kullanılacak birçok tedavi geliştirmeyi nasıl başaracaktı? Arkadaşlığın gücü bu zorlu yolculukta ona nasıl yardımcı olacaktı? Ya da işleri daha da mı karmaşıklaştıracaktı? Leydi Tan’ın Kadın Çemberi, kadınların başka kadınlara yardım etmesine dair büyüleyici bir hikâye. Bir yandan da Ming Hanedanlığı döneminde öne çıkan, hatta bugün de dikkate değer kabul edilecek bir kadının hayatını tüm inişleri ve çıkışlarıyla ele alıyor.
