“Fırtına ve Coşku” dönemi şairi ve yazarı Jakob Michael Reinhold Lenz, çılgınca saplantılardan kurtulmak üzere perperişan bir halde Vosges Dağları’na sığınır ve üç haftalığına papaz Oberlin’in misafiri olur. İşte, muhtemelen şizofreniden mustarip Lenz’i misafir ettiği süre boyunca şairin ruh halini ayrıntılarıyla kayda alan Oberlin’in günlüğü, bize Büchner’in Lenz’ini armağan eden kaynakların başında gelir. Tam da temsil ettiği akım uyarınca “sürüdüğü” son derece fırtınalı ve coşkulu ömür boyunca akıl sağlığını tamamen yitiren J. M. R. Lenz, 4 Haziran 1792 tarihinde sabaha karşı Moskova’da bir sokakta ölü bulunur; gömüldüğü yer bilinmemektedir. “Kafaüstü yürüyemediği için canı sıkılan” Lenz, modern edebiyatın laytmotifi olan kaygı, dünyaya fırlatılmış olma hissi, gerçekliğin parçalanması gibi temel ontolojik meseleler karşısında derin bir anlamsızlığa ve ıstıraba gömülen protagonistlerin öncülü sayılsa yeridir. Elinizdeki toplamda ayrıca Büchner’in Lenz’i ölümsüzleştirirken esinlendiği diğer bir kaynak olan Goethe’nin Yaşamımdan. Şiir ve Hakikat’inden, bahtsız şairle ilgili bölümler de yer almaktadır.
