“Her kum tanesini bir harf olarak görmek. Onların akışından doğan, doğacak cümleler, paragraflar, sayfalar; orada beliren, netleşen ve bulanan anlamlar, imgeler: Kalınlık düşüyle, umuduyla geçicilik korkusu, umutsuzluğu aynı örgü düzeneğinin içinde yeralan ilmeklerdir.Beyaz, boş bir sayfa çekiyorum önüme, her seferinde.Kum saatını çeviriyorum.Taneler boşuboşuna harekete geçiyorlar – biliyorum.”İçbükeylerin devamı olan Kum Saatından Harfler, bir önceki içbükey Issız Dönme Dolap benzeri bir kuşatım mantığı içinde, 1998-2000 döneminde yazılmış metinlerden hazırlanan bir seçkiyi içeriyor. Enis Batur, koyduğu altbaşlıkla –yalnızca– sokulgan okura seslenerek mesafeli durma isteğini belirtse de, içbükeylerin “içten” labirentinde dolaşmaya, parçalanmış zamanda paramparça yazılar yazmaya devam ediyor.
