Sevgili çocuklar size bu kitabın yazılış öyküsünü anlatmak istiyorum. Bahar gelince büyüklerimiz ile bağa giderdik. Bağda herkesin bir işi olurdu. Kimi üzüm toplardı, kimi ağaçları sulardı. Ben bu işlerden anlamazdım. Hatta işleri birbirine karıştırırdım. Birisi ağaçtan bir şeyler topluyorsa ayağım merdivene takılırdı ve o kişi yere düşerdi. Bazen bilmeden havuzun tüm suyunu boşaltırdım, yanlışlıkla arı yuvalarını bozduğum için arı saldırısına uğrardım. Büyükler çalışırken çocuklarla ilgilenmeleri zor. Onlar da benden çocuklarla ilgilenmemi isterdi. Ben de çocuklara masallar anlatmaya başladım. Her masal en az iki saat sürerdi. Bu masallar doğaçlama idi, o an aklıma geliyordu. Masal bittikten sonra çocuklar bazen güler, bazen hüzünlenirdi. Ben ise iki saat boyunca anlattığım masalı hemen unutur, hiçbir şey hatırlamazdım. Bir süre sonra çocuklar yine çevremde toplanır ‘masal istiyoruz’ diye tempo tutarlardı. İşin ilginç yanı bağdaki çocuklar yıllar geçse bile o masalları hatırlıyor. Şimdi hepsi üniversite öğrencisi oldu. Bir gün kendi kendime başka çocuklar da masallarımı dinlemeli dedim ve yazmaya başladım. Bağda anlattığım masalları hatırlamıyorum ama bu kitaptaki masalları kesinlikle hatırlayacağım. Eminim, siz de üniversiteye gidince bile bu masalları hatırlayacaksınız. Bazen büyüklerinizden size masal okumasını istiyorsunuz değil mi? İşte elindeki kitap buna çok uygun çünkü büyükler de masallarımı zevkle okuyabilir. Hepinize güzel okumalar. Unutmayın: Her Yaşta Çocuğuz.
