Beş yazar ve bir ressama ilişkin sanatçı portrelerinin yer aldığı Kır Evinde İkamet, W.G. Sebald’in edebiyat bilimci kimliğini yakından tanımamıza olanak sunar. Johann Peter Hebel, Gottfried Keller, Robert Walser, Jean-Jacques Rousseau, Eduard Mörike’nin ve Sebald’in yakın dostu ressam Jan Peter Tripp’in incelendiği metinlerde; bir yandan sanatçıların, içinde bulundukları kültürel iklimin ışığında biyografik izleri sürülürken diğer yandan da yazma eylemiyle, sanatla kurdukları ilişki sorunsallaştırılır. Sebald, merceğini yönelttiği sanatçılarda yalnızlığı görür: Her biri bir şekilde toplumun dışında konumlanmıştır; yalnızlığı seçmiş veya seçmek zorunda bırakılmışlar ve –kimi zaman bir illete dönüşen– yazıya sığınmışlardır. Metinlerinde bu yazma bağımlılığını odağına alan Sebald, biyografi, edebiyat incelemesi ve denemeyi harmanlayarak bir çeşit ruh kardeşliği kurduğu yazarları yeniden okur.
