Yaşam yolculuğunda ilerlerken bir insanın başına gelebilecek en kötü şey nedir? Henüz küçücük bir çocukken başkalarına verilmek mi? Yoksunluk, yoksulluk mu? Yetim kalmak mı? En sevdiklerini kaybetmek mi? Dört çocukla ortada kalmak mı? Sefalet mi? İflas mı? Birçok kez ölümden dönmek mi? Bedeninin parçalanması mı? Kolunun işlevini kaybetmesi mi? Yetişkin bir sığıntı olmak mı? Sizce en can yakıcı olanı hangisi? Hepsini yaşadım ben, hepsini... Bunların arasında aşkı da tattım ayrılığı da… Güldüm, ağladım, coştum, sevindim, kahroldum, hüzünlere boğuldum. Her türlü duyguyu ağırladı yüreğim. Çok yenildim, çok yanıldım. Pes etmedim yine de. Hep yoldaydım. Çıktığım her yolculuk, kendimle bir yüzleşmeydi aynı zamanda.
