Hayatındaki zorlukları gücü ve sevdikleri sayesinde aşan Sarah için geriye tek bir zorlu görev kalmıştır: Babasıyla yüzleşmek. Bunun için yeterince güçlü müdür? Peki ya hiçbir şey sandığı gibi değilse?“Çfae ke pare? (Ne gördün?)” dedi.Kadın bütün ejder efendilerine baktı. Salondaki sessizlik, dışarıdan yankılanan ejderha çığlıklarıyla bozulmuştu.Kadın en sonunda krala döndü ve ölü gibi bir sesle, “Pashe Perendine (Tanrı’yı gördüm),” dedi.Gece derin ve sessizdi.Adımlarım beni hem yakacak hem de kurtaracak olan şeye doğru istemsizce ilerlerken onun açık kırmızı renkteki gözlerine baktım. Benim gelmemi bekliyormuş gibi,kutsal bir şeyin ismini telaffuz edercesine,“Merhaba, Sarah,” dedi.Hafifçe gülümsedim.
