Sıfırdan başladım. Hiçbir şey bilmeyen bir çocuktum… Öğrendim, tatbik ettim. Ülkemde sanayinin gelişimi için ihtiyaç bulunan ne varsa aradım buldum, bulunmaz denileni de buldum, getirilmeyeni getirdim. Hem memlekete hizmet ettim hem istikbalimi kazandım. Çocuklarıma bir gelecek bırakabildim. Ayaklarımın altındaki halıyı çekmek isteyenler de olmadı değil, sarsılmadım da diyemem ama düşmedim. Doğruluk ve dürüstlük her zaman kurtarıcım oldu. Tıpkı babam gibi sakin olmanın, yumuşak olmanın, konuşmaktan çok dinlemenin ekmeğini çok yedim. Biliyor gibi görünmektense bilmiyor denilmesini tercih ettim. Bu beni zayıf değil, daha da güçlü kıldı. Çatışma yaratmadım, çatışma olan yerden kaçtım. Haysiyetimi tehdit eden bir durum olmadığı sürece, en kârlı anlaşmanın her zaman uzlaşma olduğunu inandım. Uzlaştığım hiçbir mevzuda, kararımdan pişmanlık duymadım. Bazen bu nedenle pazarlık gücü kaybettim, para kaybettim. Ama zaman kaybetmedim. Hep ileriye baktım. Hep yeniden yana oldum. Atatürk’ün bizlere armağan ettiği Cumhuriyet’in imkanlarından yararlanarak, Cumhuriyet’in verdiği umutla iş hayatına sıfırdan başlamış, ticarette 70 yılı devirmiş, doğduğu topraklara katkı sunmanın gururunu hep içinde hissetmiş Kemal Gülman’ın hikâyesinden çocuklarım, torunlarım ve de özellikle genç iş insanları kendileri için tek faydalı not dahi çıkarırsa, kitap hedefine ulaşmış, yerini bulmuş olacaktır.
