“Paralel evrenden enerji transferi ve sıradışı uzaylılar içeren çok katmanlı bir hikâye. Asimov’un yazdığı en iyi tekil eser.” –The Encyclopedia of Science Fiction Hugo En İyi Roman Ödülü / Nebula En İyi Roman Ödülü / Locus En İyi Roman Ödülü “TARİHTE MUTLU SONLAR DEĞİL, AŞILACAK KRİZ ANLARI VARDIR.” Isaac Asimov, bilimin içinden gelip bilimkurguda devrim yapan, bilimkurgunun üç büyük ustasından biri. İşte Tanrılar ise Asimov’un bağımsız bilimkurgu romanlarının zirvesi, yazarın kendi tabiriyle “bilimkurgudaki en iyi uzaylı tasvirini barındıran, ayrıca yazıp yazabileceğim en iyi metin.” Yirmi ikinci yüzyıl. Dünya, Elektron Pompası’nın icadıyla sınırsız ve bedava enerjiye ulaşmış durumda. İnsanlığın hayallerini gerçekleştirmesi ve gelişmesinin önünde neredeyse hiç engel yok. Bu başarının arkasında ise Dünya ile kendi paralel evrenleri arasında madde değişimi yapabilen uzaylılar var. Her ne kadar bedava olsa da bu enerji bedelden yoksun değil. Ne insanların ne de uzaylıların öngörebildiği bir felaket yakında: Güneş’in ve Dünya’nın tümüyle yıkımı. Bu felaketin farkında olan sadece birkaç kişi var: Dünyalı bir sürgün biliminsanı, ölen bir gezegende yaşayan asi bir uzaylı, Ay’da doğmuş ve geleceğe dair tutarlı tahminleri olan bir Sezgici. Onların söylediklerine inanan kimse olmasa da evrenlerin kurtuluşu bu üçlünün ellerinde. İşte Tanrılar, çabaları nafile olmayanların kitabı.
