“Gökyüzüne baktım, siyah bulutlar gri bulutları yutarak yaklaştılar, köprüden nehri seyrediyordum, ılık sert bir damla indi başıma, ardından tufan koptu, müthiş bir sağanak başladı. Yarım saat sonra Place Dauphine’deydim, kul yoktu meydanda, ağaçlardan çöken koku topraktan doğan kokuyla birleşmişti: Yeryüzünün ve gökyüzünün ıssızlığı adına bir susku molası başlasın, hem de nasıl istedim.Dönme dolabın rüzgârda hafifçe sallanan oturma kabinlerinin üzerine düşen yağmur damlalarının sesini duydum, oturduğum ıslak tahta sıradan kalktım, gecenin yıkanmış ışıkları arasından yeniden yürümeye koyuldum.”Issız Dönme Dolap Enis Batur’un “yazmış olduklarına olduğu ölçüde yazmaya giriştiklerine, hazırlandıklarına da açılan, beslenme ağının ipuçlarını barındıran parçalardan kurulu bir bütünlük.”
