Hayatı yazmaya onu, ille de dile dökmeye çalışan bir kadının öyküsü anlatılıyor. Daha ilk sayfada kendi yolunu bulmaya, dünyada kendisi olarak yaşamaya azmetmiş bir kadın kahraman çıkar karşımıza, kararlı olduğu kadar ürkek de olan bir kadın. Geçmişin ve bugünün kopmuş parçalarını, kelimelerle birleştirmeye çalışırken bir başka yüzyıldan bir başka kadının kelimeleriyle karşılaşır. Manevi açıdan tam bir dönüm noktasıdır bu. İnsan yalnız değildir! Çektiği acılar geçmişte başkaları tarafından da çekilmiştir, kurduğu hayaller başkaları tarafından da kurulmuştur. Geçmiş ve bugün, kadınların hüznüyle birleşir ama deneyimler her defasında acıya galebe çalar. Her durumda kadın kendi öyküsünü yazar ve kendi “öyküsünde yaşlanır.” Bugün, yarın ve daima...
