‘Sığ sularda yavru balıkları sevmek’ cümlesi, uzun süredir arkadaşlarımla üzerinde çalıştığımız ‘Ben kimim?’ sorusunu yeniden sordurttu kendime. Bu kitabın ön okumasını viyolonsel için düzenlenen ve Sheku Kanneh-Mason’un seslendirdiği ‘Hallelujah’ eşliğinde yaparken, müziğin ruhani içeriğiyle birleşen metin, adeta bir ‘psikocoğrafya’ denemesi olarak beni Sinop’un sokaklarında, deniz kıyılarında, uzak köylerinde oradan oraya savurdu. Guy Debord’un Kasım 1956’da, Les Lèvres Nues’te yayımlanan ‘Dérive’ teorisinde betimlediği gibi, psikocoğrafik etkilerin farkındalığı ile bir şekilde Sinop’ta sürüklenerek Sinoplugillere dokundum.” T. Melih Görgün
