... O bakışları hatırladım. Yıllar önce de “o” gün bana öyle soğuk ve anlamsız bakmıştı. Diğer insanlara karşılıksız uzattığı tebessümünü yıllar sonra kendisini hala seven biri olmama karşın yine benden esirgemişti. ... Şarap kokusu değildi etrafa yayılan; kan kokusuydu! ... Başını kaldırdığında, on dört, on beş yaşlarında bir ço - cuğun elindeki tabancayı doğrultmuş, birkaç adım ötede kendisine baktığını gördü. ... Ölümle yaşam arasındaki uzaklık eliyle çorabı arasın - daydı. ... Uç!.. Aç! Aç Kanatlarını… ... Uçmadı keklik, açmadı kanatlarını… ... Yıkandı, paklandı, arındı günahlarından kınalı keklik, Cemal’in gözyaşlarıyla. ... Bal gözlüm, Elmasım, Kadınım, Acı karşısında sözlerin bir değeri olmadığını bilmeme karşın, hüzünlü yüreğimde yoğunlaşan duygularımı yüre - ğine akıtabilmek için yazıyorum.
