Yaşam bize sunulmuş bir armağan sıkıca ambalajlanmış, çeşit çeşit renklerle tutuşturuverirler elimize daha dünyaya gözlerimizi açtığımız anda. Nereye geldiğimizi bile çözemeden ve de biz ağlarken. Neler yok ki o pakette, acısından tatlısına serpiştirilmiş her bir yanına. Açılır, saçılır yaşam boyu, her gün her an o gizemli paket. Açıldıkça kimi gün; pembe pembe içimiz neşe dolar. Kara kara bulutlar onlar mı gözlerimizden akıtır yaşları. Sarısı gözükünce içimizi hüzün kaplar, karamsar oluveririz. Kırmızıda kızar coşarız. Rengârenk açtıkça kısalır ömrümüz ve biz mutluluğu bulma ümidi ile zaman harcarken fırlamıştır haylaz, durur karşımızda, fark etmeyiz o güzelim mutluluğu bize gülümserken. Oysa uzatsak elimizi, dolduracak avuçlarımızı sevgiyle kaynaşmış gülümserken bizlere.
