Eski Yakındoğu’nun tarihi, bir bakıma savaşlar, göçler ve sürgünler tarihi olarak da özetlenebilir. Bölgede yaşanan nüfus hareketliliği, iklimin zorlamasına bağlı olarak doğal etmenler nedeniyle gerçekleşen göçler veya siyasi otoritelerin ekonomik ve politik hedefleri doğrultusunda uygulanan sürgünler şeklinde gerçekleşmekteydi. Özellikle kazanılan savaşlar ya da bastırılan isyanlar neticesinde kadın erkek hanedan üyeleri, askerler, siviller ve çeşitli meslek insanları ekonomik ve siyasi emellere hizmet etmeleri için çeşitli kent veya bölgelere sevk ediliyorlardı. Herhalde Sumerliler döneminden başlayarak gerçekleşen göçler ve uygulanan sürgün politikaları, Eski Yakındoğu’nun genelinde nüfus yapısının, dolayısıyla bölgenin inanç, kültürel ve folklorik dokusunun çok çeşitli bir görüntüye evirilmesine zemin hazırlamıştır. Anlaşılan o dur ki arkasında ne tür gerekçeler olursa olsun göçler, sürgünler ve nitelikli nüfus aktarımları Eski Yakındoğu coğrafyasının siyasi, kültürel ve demografik yapısını hem çeşitlendirmiş hem de önemli ölçüde dönüştürmüştür. Bu kitapta kronolojik olarak Eski Yakındoğu’nun göç ve sürgün politikaları işlenmiştir. Başta Mısır, Hitit, Yeni Asur, Urartu Yeni Babil ve Persler’de sürgün ve göç politikalarının nasıl uygulandığı ve yarattığı sosyal ve siyasal sonuçlar bölümler halinde değerlendirilmiştir.
