Ey aşk, ne çok yaktın canımızı sevgilinin ardından... Ama sen, yine de en sevdiğimiz öğretmensin. En esaslı dersini en sona saklarsın, biliyoruz… Bilmediklerimizle değil, bildiklerimizle, tecrübelerimizle yanıltırsın bizi… Hem de defalarca... “Seçtiğim tüm yollar acı verecekse eğer, en acısını seçerim.” diyecek kadar kalınlaştırırsın acımızın derisini. Yalan söylemeyi, hiçbir şey söylememekten daha masum kılarsın kimi zaman… Bu yüzden, verdiğin sıfırlardan zincir yapıp yine sana tutunmayı bilmek gerekir bazen… İnsanı, derdinden utandıran dertler vardır hani. Çoğu zaman sen de bunlardan biri olup çıkıyorsun karşımıza… Hayatımızda sıfıra indiğimiz, sil baştan başladığımız birkaç dönüm noktası varsa bunlardan biri mutlaka senden sebeptir. İşte kadınlar; bu sebepleri anlatıyor, “Erkeklerin Ölmeden Önce Söylediği 101 Yalan” da. Aynı yerden defalarca kırılmaktan yorulsa da yine de sevmeye devam eden kadınlar... Ne kadar sevdiyse o kadar acıtılan kadınlar… Bazen de acıtıldığı kadar acıtan kadınlar…
