Bir nine , torununa ne bırakabilir ardından? Güzel hatıralardan ve bir kaç nasihatten başka...Fakat insan nisyan ile malül.Üstelik Elif daha doğmamış bile...Ama müstakbel torunu bir gün doğacak , öyle umuyor Hatice nine."Söz uçar yazı kalır" diyerek alıyor eline kalemi."Elif gelene kadar mektupları anca yazılır." Elif'in Allah'ı sevmesi , kendisini tanıması , ailesine ve insanlığa faydalı bir insan olması için ona söylemek istediklerini mektuplarla anlatmaya karar veriyor. "Her sene için bir değer" diyor gözünün camını silerken."Bu zahmet Elif'ime değer"...Ve bir gün Hatice Nine , Elif'in babasının eline tomar kağıt tutuşturuyor."On sekizine bastığı gün verirsin torunuma"diyor, Bu kitap , işte bu mektuplardan oluşuyor.Sadece Elif'in değil , arkadaşlarının ve akrabalarının da okuması için..
