“Vay benim Necdet Bulut kardeşim, vay benim devrimci, sosyalist arkadaşım, vay benim yiğit, erdemli, güler yüzlü dostum!. Rahat uyu Necdet! Bir gün gelecek, faşist katillerin ağababaları, akan ve akıtılan bu kanlarda boğulacaklardır. Er ya da geç, ama bir gün mutlaka… Ve ey okuyucular! Abdi İpekçi’yi her gün okuyan sevgili okuyucular! O’nu, Türk basınının bu uygar yazarını, Türk basınının bu en yetkin yöneticisini son yolculuğunda yalnız bırakmayın. Gözyaşlarınızı, gözyaşlarımızla birleştirin… Tanınmış, dostluk kurulmuş, arkadaşlık edilmiş insanların ölümleri insanı bir başka türlü sarsıyor. Savcı Doğan Öz, tıpkı Dr. Bulut gibi yakın dostumdu… Bu iki ölüm, yüreğime iki kor ateşi gibi düştü; yandım kahroldum.
