Ben Sinan, yani Mine! İşte, bu evde yeni kimliğim ve eski kişiliğimle… Sanki Mine’yle yani Sinan’la aynalarımızı değişmiş gibiyiz. Eşleri birbirine benzetmek, aşina bir yüzü kendi bedeninde bir sabah ansızın bulmak nasıl bir zihin karmaşası? Sanırım bu süreçte yaşadığımız en büyük sıkıntı birbirimize yanlış isimle seslenmek olacak. İki ay aradan sonra bugün Nazlı ile aynı odada buluştuk. Nazlı bu durumu fazla yadırgamadı. Beklediğimizden daha olgun bir tavır sergiledi. Belki yüzlerimiz birbirine çok benzediği için belki de Yeni Kimlik Rehabilitasyon Merkezi işini(!) çok iyi yapıyor. Ben Mine, yani Sinan! Kendime seslenmiş gibi oluyorum rüyalarımda. Uyandığımda ise bir aynaya bakıyorum gibi yastık gün ışığıyla ağardığında. İnsan kendinin nasıl aynası olabilir, diyorum. Ben Sinan, yani Mine…
