Kayıp Zamanın İzinde eserinin 1919 Goncourt ödüllü ikinci cildi Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde’de anlatıcı, çocukluktan ergenliğe geçişteki anılarını okurla paylaşıyor. Kitabın ilk bölümü anlatıcının Swann ailesiyle ilişkisine odaklanırken, ikinci bölümü Paris’teki ilk aşkı Gilberte’den yavaş yavaş uzaklaşmasının ardından yaz tatili için büyükannesiyle birlikte gittiği sahil kasabası Balbec’te tanıştığı yeni arkadaşlarına ve ileride hayatında büyük bir yer kaplayacak olan Albertine’e odaklanıyor. "Bu kızlardaki başlıca çekicilik, denize karşı açan gül tomurcuklarıyla aynı bölünmez ortaklıktı; onları tanımadığım zamanlarda, herhangi birini gördüğümde, küçük çetenin çok uzakta olmadığını anlamamı sağlardı. Şimdi bile içlerinden birini görmek beni büyük bir sevincinin yanı sıra, tanımlayamayacağım bir seviyeye kadar, diğerlerinin de onun peşinden geldiklerini görmenin ve o gün gelmeseler bile, gelenin diğerlerine benim sahilde olduğumu söyleyeceğini bilmenin düşüncesi de bir sevinç oluşturuyordu içimde.”
