Anadolu insanının saflığı, mertliği ile lafı eğip bükmeden, doğru bildiğini en düz bir biçimde kaleme alan bir şair. Kitabındaki şiirlerin çoğu hece vezni ile yazılmış. Bir kısım çevrelerin artık dudak büktüğü, hece öldü dediği bir ortamda hecenin bu kadar güzel örneklerini yazmak ve muarızlarına “hece ölmedi” dercesine böyle bir kitabı vücuda getirmek takdire şayandır. Onun şiirlerinde; sağlam bir kurgunun yanında, hece şiirinin olmazsa olmazı kafiye, ayak, durak gibi önemli unsurların hemen hemen hatasız denecek bir ustalıkta kullanıldığını görürsünüz. Yine birçok hece şairinin düştüğü zorlama kafiye, hece sayısı gibi şiiri matematikleştiren tuzaklara düşmediğini de müşahede edersiniz.
