Bursa’nın manevi havasının her manada teneffüs edildiği ahşab bir tekke... Asırlar içinden süzülüp gelen Türk-İslâm tasavvuf ve vakıf geleneğinin muhafaza edilmeye çalışıldığı bir aile ocağı... Ve bu ruhaniyet içinde yetişmiş bir restoratör: Mehmed Safiyüddin Erhan... Yazar-restoratör, hususen Bursa’nın paha biçilemez kıymetlerinin tarih içinde eriyip gitmesinin ızdırabıyla ailesi vesilesiyle yakından tanıma imkanı bulduğu Bursa’daki dergahlar ve onların muhitinden aldığı maddi-manevi terbiyeyi yine bu tekkeleri, hazireleri ve camileri sahiplenmeye, ihyaya hasretmiş... Yıkılmaya yüz tutmuş, restorasyon adı altında özensiz ellerde asli hüviyetini kaybetmiş bu binaların ihyasında bizzat çalışarak, gelecek nesillere aslıyla intikalini vazife bilmiş... Kitap, bu sahiplenme ve ihya faaliyetlerinin tab‘a bürünmüş halidir. Kimi zaman bir caminin kubbesinde, kimi zaman bir hazirede mezartaşlarının arasında, kimi zaman bir dergahın şimdi yok tevhidhanesinde, kimi zaman da ahşab bir konağın kaybolup gitmiş odalarında Türk-İslam medeniyetinin izlerini arayan yazar, bu binaların şahsiyetine yani şahsiyetimize sahip çıkmayı teklif ediyor. Çünkü bu binalar cansız taşlar değil, yüksek ahlak timsali kimselerin ruhaniyet ve zevk-i selimlerinin sindiği, bizlere emanet edilmiş, eserleridir.
