“Sevgili günlük... Bugün Duru geldi. Henüz tam olarak alışamadığım ve sokağını hiç tanımadığım bu yerde onun gelişi bana rahat bir nefes aldırdı. Meral Hanım'la tanıştılar. Ona "öğretmenim" mi demeliyim artık bilemiyorum. Zaman gösterecek, bakalım. Onun Kadıköy’ü birlikte gezme fikri sıcak gelmeye başladı. Hele bir de Duru da katılırsa bize... Annem, “Onu tam olarak tanımıyoruz,” diyor. Elbette haklı... İnşallah her şey istediğim gibi olur. Ama akülü sandalyemle zor olmaz mı, bilemedim. Okulların tatil olması da kötü... Okuldayken vaktin nasıl geçtiğini anlamıyordum. Şimdi sürekli evdeyim. Sokakta da arkadaşlarım yok... Şimdilik sadece balkona çıkıyorum. Sanırım buradaki tek arkadaşım Meral Hanım. Uyuyalım uyanalım ve her şey çok güzel olsun... İyi geceler, sevgili günlük...” Sevgili çocuklar, siz de Arda gibi Kadıköy’ü bir nefeste gezmek, Kadıköy sokaklarında dolaşmak ve dolaşırken de Kadıköy’ün bilinmezlerinden haberdar olmak istemez misiniz? Hem de kalbi sevgi ve şefkatle dolu Meral Öğretmen’le birlikte...
