"Bilirsin, bir çocuk masumiyetiyle sevdim seni. Çocukluk sadece sevgimde değildi lakin. Çocuksu hayallerimin peşinden koşarken düşüp dizlerini kanatan, dizlerinin kanamasından çok, annesinden yiyeceği azarı düşünerek ağlayan bir çocuktum. Özgürce düşünen içimdeki çocuk, hareket kabiliyetini yitirmiş gibi, küçük bir hayal odasında senin evrenini keşfederken, oyunlar oynayıp kilitli kapıların açılmasını bekliyordu. Kapıyı kıracak fiziksel gücü bulması, o çocuğun özgürleşmesi için yeterli bir büyüme değildi. Odanın dışında onu bekleyen canavarlar, içini ürperten bir soğukluk vardı. O kapıyı kırmak büyük bir suçtu ve kırdığı kapıdan bir daha geri dönemezdi."
