Orta Çağ'da kaleme alınmış olan Binbir Gece Masalları, Ortadoğu kökenli bir masal olup; Şehrazad tarafından kocasına anlatılan hikâyelerden oluşmaktadır. Sekizinci yüzyılda kozmopolit bir şehir olan Bağdat'ın, Arap Abbasi Halifesi Harun Reşid zamanında önemli bir yeri vardı. Şehir İran, Çin, Hindistan ve Avrupa'dan gelen tüccarlarla dolup taşmaktaydı. Bu dönemde doğu kültürleriyle harmanlanan Arap kültürü şehrin kültürel yapısını da geliştirdi. Binbir gece masallarında geçen hikayeler işte bu dönemde halk hikayeleri olarak ortaya çıkmış ve sözlü olan bu eser sonunda kaleme alınarak derlenmiştir. Eserdeki hikâyelerin çatısını oluşturan Şehrazad öyküsü ise esere On Dördüncü Yüzyıl dolaylarında eklenmiştir. Genellikle Şehrazad'm anlattığı bir hikâyede geçen bir kahramanın kendisine has başka bir hikâyesi ve o hikâyenin de içinde farklı bir hikâye vardır. Böylece eserdeki hikâyeler zengin ve farklı tabakalardan oluşur. Hikâyeye göre Hükümdar Şehriyar Hindistan ile Çin arasında bir adada hüküm sürer. Şehriyar karısının kendisini aldattığını öğrenir ve öfkelenir. Tüm kadınların sadakatsiz, nankör olduğuna inanan Şehriyar; önce karısını öldürür sonra da vezirine her gece yeni bir kız bulmasını emreder. Her gece yeni bir kız ile birlikte olan Şehriyar, geceyi o gecenin kızıyla geçirip şafak vakti kızı idam ettirir. Bir süre bu böyle devam eder. Şehirde kız kalmadığı için sıra vezirin akıllı kızı Şehrazad'a gelir. Şehriyar'la birlikte olmadan önce, Şehrazad bir plan kurarak kardeşi Dünyazad'ın yardımıyla her gece Şehri-yar'a çok güzel ve heyecanlı hikâyeler anlatır. Şehrazad şafak vakti geldiğinde hikâyeyi yarım bırakır ve anlatmaya ertesi gece devam eder. Şehrazad'in hikâyeye devam etmesini isteyen Şehriyar, her gece Şehrazad'ın idamını erteler ve hikayenin sonunu bekler. Ama hikayenin hemen bitiminde Şehrazad yeni bir masal başlar. Bu hikayeler uzunca bir müddet böyle devam eder. Kitapta anlatılan hikayeler Şehrazad'ın Şehriyar'a anlattığı hikayelerdir.
