Berfu uzandığı yataktan güçlükle doğruldu. Komodinin üzerinde duran kar küresine uzandı. Kar küresini bir ters, bir düz çevirip komodinin üzerine bıraktı. Kar küresinin ortasında bir kız çocuğu dans ediyordu. Üzerine kar taneleri yağarken, o, dansına tüm ihtişamıyla devam ediyordu. Berfu için kar, hayattı. Onu hayata bağlayan ve annesini hayattan koparan o gün de kar yağıyordu. İsmine ilham olan kar taneleri, Berfu’nun yaşama sevincini temsil ediyordu. Karlı bir günde hayata tutunan Berfu, yine kar taneleri eşliğinde hayatı son bulsun istiyordu. Tüm bu düşüncelerden sıyrılıp defterine uzandı. Gözyaşlarıyla yazılarının bir kısmı dağılmış olan sayfaya geldiğini fark etti. Berfu bu satırları ne zaman okusa gözyaşlarına hâkim olamıyordu. Hayatının Ebe Hanım’ın temennisi gibi kar gibi beyaz olmayan dönemlerinin üzerini kar taneleriyle süsleyip güzelleştirmek istiyordu…
