Konusuzdu hayat aslında, sadece yaşıyorduk insanların bize öğrettiği duygularla, yaşayarak öğreniyoruz zannettik içeride hissettiklerimizi, aslında birileri geldi ve içimize o duyguları yerleştirdi. Sonra onların bize inandırdığı hikâyeleri içimize yerleştirdikleri duyguları elimize alıp yola koyulduk. Onlarla ne yapacağımızı bilmeden. Hah işte tam da bu sırada başladı hayat, duygular ile hareket etmeyi deneyimleyerek. Sonra büyüdük ve öğrenecek bir şey kalmadı, işte yaşam bu saatten sonra çekilmez olmaya başladı. Tam da bu sırada onlar birbirlerini buldular. Güneş Amaç’ını buldu. Amaç tekrar doğdu, ölmeyi bekleyen birinin doğum sancılarıyla, ölüme doğru yürüdüğünü bilmeden tekrardan doğdu...
